ဗုဒၶ ဘာသာဆိုင္ရာ

မိုးျပာဂိုဏ္းအား အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ဆံုးျဖတ္ ၊ မိုးျပာဂိုဏ္းဆိုသည္မွာ ဒီလိုပါ။

by Ye Thurein Min on Thursday, December 8, 2011 at 2:26am

 by ခ်ယ္ရီသိန္း-ၿမန္မာတိုင္း(မ္)
အတြဲ ၂၈ ၊ အမွတ္ ၅၄၆ ( ၂ - ၈ ၊ ၁၂ ၊ ၂၀၁၁)

ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႕မွ ဖြဲ႕စည္းေပးအပ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ သီးျခား ၀ိနည္းဓိုရ္ အဖြဲ႕ အမွတ္ (၁၇။ ၂၀၁၁) မွ ရွင္ဉာဏ ဦးေဆာင္ေသာ မိုးျပာဂိုဏ္းသားတို႕၏ အယူ၀ါဒအေပၚ အဓမၼ၀ါဒမ်ားအျဖစ္ ဆံုးျဖတ္ေၾကညာ ခဲ့ေၾကာင္းအဖြဲ႕၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ အရသိရသည္။

ႏို၀င္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔ မြန္းလြဲ ၁ နာရီ တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမၻာေအးကုန္းေျမ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ၀ိနိစၦယအဖြဲ႕႐ံုးတြင္ မိုးျပာ ဂိုဏ္းသားတို႔၏ အယူ၀ါဒအေပၚ ဓမၼ-အဓမၼ အျငင္းပြားျခင္းကို ေဆြးေႏြး ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။

ေထရ၀ါဒဗုဒၶေဒသနာေတာ္ အဆံုးအမမ်ားကိုမလိုက္နာဘဲ အတိတ္ဘ၀၊ အနာဂတ္ဘ၀၊ ၃၁ ဘံုႏွင့္ သံသရာမရွိ ဟူေသာ ႐ုပ္၀ါဒအယူ ကိုယူကာ ပိဋကတ္ေတာ္သံုးရပ္ႏွင့္ အ႒ကထာ၊ ဋီကာတို႔ကို ဆန္႔က်င္ေ၀ဖန္ၿပီး ပစၥဳပၸန္ ကမၼ၀ါဒကို တီထြင္ေဟာၾကားေသာ ဓမၼ ၀ိဟာရီ အမည္ခံ ရွင္မိုးျပာ (ေခၚ) ရွင္ဉာဏ၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ေရးသားခ်က္မ်ား၊ အင္တာနက္ေပၚတြင္ တင္ျပခ်က္မ်ားသည္ အဓမၼ၀ါဒမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္ ၀ိနည္းဓိုရ္ဆရာ ေတာ္ႀကီးမ်ားက ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။

ထိုသို႔ဆံုးျဖတ္ေတာ္မူရာတြင္ ေစာဒက ဆရာေတာ္မ်ားက တင္ျပထားေသာ ေစာဒကလႊာ ၅၂ ခ်က္ႏွင့္တကြ ဆံုးျဖတ္ၿပီး အဓမၼ၀ါဒ အေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ သွ်င္ဥကၠ႒၏ လူေသလူျဖစ္၀ါဒါႏု ၀ါဒ၀ိနိစၦယ၊ ဓမၼနီတိ၀ါဒ၀ိနိစၦယ၊ ျမစ္ႀကီးနား ၀ိစိတၱသာရ၀ါဒ၀ိ နိစၦယ၊ မိုးညႇင္း ဦးေခမိႏၵႏွင့္ ဦး၀ိစိတၱသာရ၀ါဒ ၀ိနိစၦယ၊ အႏု၀ါဒါမိက႐ုဏ္း ၀ိနိစၦယႏွင့္ ေက်ာက္သေဘၤာ၀ါဒ၀ိနိစၦယ အဓမၼ၀ါဒ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္မ်ား စာအုပ္မ်ားပါ အဓမၼ၀ါဒမ်ားႏွင့္ ထပ္တူျဖစ္ေသာ အခ်က္ ၂၅ ခ်က္ကိုလည္း အဓမၼ၀ါဒမ်ားအျဖစ္ စိစစ္ေၾကညာခဲ့ၾကသည္ဟု သိရသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္ သီးျခား၀ိနည္းဓိုရ္ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက အဆိုပါဆံုးျဖတ္ခ်က္အား ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕သို႕ ဆက္ကပ္ အပ္ႏွံခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕မွလည္း သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဓမၼစက္ သာမက ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအဖြဲ႕မွလည္း အဓမၼ၀ါဒမ်ားကို ထိေရာက္စြာ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ ထပ္ဆင့္ တိုက္တြန္းပါေၾကာင္း ဩ၀ါဒမိန္႔ၾကားၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွတ္တမ္းတြင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။

မိုးျပာဆိုသည္မွာ ဒီလိုပါ။
  Posted by ashinariya on Sep 25, 2011
  လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ – ေက်ာ္က ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားဓမၼအေပၚ ကာလ၊ ေဒသ၊ အေျခအေနမ်ားအလိုက္ သေဘာေပါက္သိျမင္မႈမ်ား ကြဲျပားလာခဲ့ရာ ယေန႔အခါ ဗုဒၶဘာ သာေလာကတြင္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ၊ ေထရ၀ါဒဗုဒၶ ဘာသာ၊ ဇင္ဗုဒၶဘာသာ၊ တိဗက္လားမား ဗုဒၶဘာ သာႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ စေသာ ဗုဒၶဘာသာအယူ၀ါဒကြဲမ်ားစြာ ႏိုင္ငံ အလိုက္၊ လူမ်ဳိးအလိုက္ အသီးသီး ျဖစ္ေပၚလာၾကပါသည္။
အားလံုးေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀ါဒကြဲတို႔သည္ ဗုဒၶဘုရားႏွင့္ ဗုဒၶေဟာ ၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားဓမၼ မ်ားကို မိမိတို႕ သေဘာေပါက္ သိျမင္ မႈမ်ားအလိုက္ က်င့္သံုး၊ ေဟာေျပာ၊ ျပသေနလ်က္ ရိွေနၾက ပါသည္။
             ဗုဒၶ၏တပည့္ရဟန္းသံဃာမ်ားသည္ ဗုဒၶသတ္မွတ္ခဲ့ေသာ အဆင္းဖ်က္ သကၤန္းအေရာင္မ်ားကို လည္း ကာလ၊ ေဒသအလိုက္  အ၀ါ၊ နီညိဳ၊ အျပာ၊ အနက္ စသည္ျဖင့္ ဆိုးျခယ္၍ 








 ျမန္မာ၊ ယိုးဒယား၊ သီရိလကၤာ၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီယားစေသာ ေထရ၀ါဒရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္  


တိဗက္ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အ၀ါ၊ နီညိဳ စသည့္အေရာင္ သကၤန္းမ်ား၀တ္ဆင္ၿပီး၊ 




  တ႐ုတ္မဟာယာန ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အ၀ါေရာင္၊ အျပာေရာင္သကၤန္းတို႔ကို ၀တ္ဆင္ၾက ပါသည္။ 




  ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံ ဇင္ဗုဒၶ ဘာသာ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ အျပာေရာင္ႏွင့္ အနက္ေရာင္ သကၤန္းတို႔ကို ၀တ္ဆင္ၾကၿပီး  


ကိုးရီးယားမဟာယာန ရဟန္းေတာ္တို႔က အျပာေရာင္သကၤန္းကို ၀တ္ဆင္ၾကပါသည္။

                  ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ အရိယသစၥာ ကံအျမင္ကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေဟာၾကားၾကေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ပစၥဳပၸန္ ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာရဟန္း ေတာ္တို႔သည္လည္း အျပာေရာင္ သကၤန္းကို ၀တ္ဆင္ခဲ့ၾကပါသည္။

                    ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၊ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ စေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀ါဒကြဲမ်ားျဖင့္ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းလင္းလ်က္ရိွေနပါသည္။  ၎ဗုဒၶဘာသာ ၀ါဒကြဲမ်ားထဲမွ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာက ၀တ္ဆင္ေသာ အျပာေရာင္သကၤန္း၀တ္ဆင္မႈကို ရည္ညႊန္းၿပီး မိုးျပာဟု ၀ါဒကြဲမ်ားမွ ေခၚဆို သမုတ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ (မိုးျပာ) ၏ တရားမ်ားကို ေလ့လာလိုပါက

• http://www.dhammaviharri.org/
• http://sites.google.com/site/sayamvasi/t…
• http://ariyadhamma.multiply.com/
• http://buddhismabc.blogspot.com/
• http://human-buddha.blogspot.com/ ႏွင့္
• http://www.facebook.com/profile.php?id=1…   တို႔တြင္ ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။

(ဗုဒၶဘာသာ၀ါဒကြဲမ်ားႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာမႈစာတမ္းမွ)


မိုးၿပာ

Posted by ဆူး on Apr 12, 2011
မိုးျပာဂိုဏ္းခ်ဴပ္ ဦးဥာဏႏွင့္ အေပါင္းအပါ(၅)ဦးကိုသက္ဆိုင္ရာမွ ဖမ္းဆီးလိုက္ေၾကာင္း ခိုင္လံုေသာ သတင္း
ၿပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၂) ရက္ (ေသာၾကာ)ေန႔က
မႏၲေလးတိုင္း ရန္ကင္းေတာင္ေျခရွိ
ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ(မိုးျပာၿခံ) အေဆာက္အအံုတြင္
မိုးျပာဂိုဏ္းခ်ဴပ္ ဦးဥာဏႏွင့္ ေပါင္းအပါ(၅)ဦးကိုသက္ဆိုင္ရာမွ ဖမ္းဆီးလိုက္ေၾကာင္း ခိုင္လံုေသာ သတင္းတစ္ရပ္မွ သိရွိခဲ့ရပါသည္။
လည္းေကာင္းတို႕၏ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ မိုးျပာသာသနာ (၂၇) ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အား အေရးပါသူတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ အက်ဥ္းခ်ဳံးက်င္းပခဲ့ၿပီးေနာက္ ယခုကဲ့သို႕ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္းသိရသည္။
ဦးဥာဏႏွင့္ အတူဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသူမ်ား၏ အမည္မ်ားမွာ…
ဦးတင္ေငြ (စစ္ကိုင္း)
ဦးထြန္းရီ (လိႈင္)
ဦးစု (စစ္ကိုင္း)
ဦးေက်ာ္ျမင့္ (ေခ်ာင္းရိုး)
ေအာင္သီဟ (စစ္ကိုင္း) တို႕ျဖစ္ေၾကာင္းဆက္ရပ္သတင္းတစ္ခုအေနႏွင့္
သိရွိခဲ့ရၿပီးလတ္တေလာတြင္မူ သာသနာေတာ္အား ညိႈးႏြမ္းေစမူ ပုဒ္မ ၂၉၅ (က)အရ
အမႈဖြင့္ထားေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။


သာသနာဖ်က္ မိစၦာဒိဌိမ်ား


ဦးေအးေမာင္(စာေပဗိမာန္) ဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ အဓမၼ၀ါဒ
ဦးေအးေမာင္၏ ‘ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ’ အမည္ရွိစာအုပ္ႀကီးသည္ ပိဋကတ္သုံးပုံတို႔ကုိ အကုန္နီးပါးမွ် ပယ္ခ်ထားသည့္ စာအုပ္ႀကီးျဖစ္၍ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးအပိတ္ခံထားရပါသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ပါရမီစာေပမွ
ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာရာ တစ္အုပ္လွ်င္ က်ပ္ ၆၀၀၀ ျဖင့္ ေစ်းကြက္၀င္လာပါသည္။
ယခုအထိ ေရာင္းခ်ေနဆဲပင္ ရွိပါေသးသည္။
၎စာအုပ္ႀကီး၏ အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ ပိဋကတ္ေတာ္တို႔ကုိ တစ္အုပ္၊ တစ္သုတ္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ မဖတ္ဖူးၾကဘဲ ပိဋကတ္ေတြကအမွားေတြျဖစ္မွာပါဟု ေျပာဆိုတတ္သူမ်ား တိုးပြားလာၾကပါသည္။
အဘိဓမၼာပယ္၀ါဒမ်ားလည္း အားႀကီးလာၾကပါသည္။
၎စာအုပ္ႀကီး၏ ေခတ္အဆက္ဆက္သံဃာေတာ္တို႔အား ေစာ္ကားထားမႈတုိ႔ႏွင့္
မူလဗုဒၶ၀င္ေဒသနာေတာ္ကုိဖ်က္ဆီးထားမႈ၊
ပိဋကတ္ေတာ္ကုိ ေခ်ဖ်က္ထားမႈစသည္တို႔ကုိ
အရွင္ေကာ၀ိဒ(ေယာ)က ျပဳစုစိစစ္ျပ၍ ‘ဗုဒၶ၏ဗုဒၶ’ စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဆရာႀကီးပါရဂူ၏ဘာသာမဲ့႐ုပ္၀ါဒ
စာေရးဆရာႀကီးပါရဂူ၏ဘာသာမဲ့႐ုပ္၀ါဒသေဘာမ်ားသည္ကားအထင္အရွားပင္ ဆက္တိုက္ႀကီးထြားလာေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။
ယင္းတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သတိထားႏုိင္စိမ့္ေသာငွာ
ေဆာင္းပါးရွင္ပညာဏကာရီႏွင့္
ေသာေတာဒကတို႔က ဓမၼရံသီ၊ ဓမၼရတနာမဂၢဇင္းတို႔တြင္ သိဒၶတၳ၀တၳဳ(ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊
စိၾတေလခါ (ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊
ဗုဒၶဒုိင္ယာရီ (ေဆာင္းပါးေလးပုဒ္)၊
နိဗၺာန္၀တၳဳ (ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊
ကံ၀တၳဳ (ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)၊
ဒိဗ်ာ၀တၳဳ(ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္)တို႔ျဖင့္ ရွင္းလင္းတင္ျပခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕သိရပါသည္။
ဆရာပါရဂူ၏ ၀တၳဳႀကီးမ်ားတြင္ ႐ုပ္၀ါဒလည္း လႊမ္းမိုး၍ ဟိႏၵဴ၀ါဒ (အတၱ-အတၱမာ)လည္း လႊမ္းမိုးေနေလရာ ဗုဒၶဘာသာလာ ကံႏွင့္ကံ၏အက်ဳိးသေဘာတို႔ႏွင့္ မညီပုံတို႔ကုိ ေဇာင္းေပးတင္ျပထားေၾကာင္း သိရပါသည္။
တန္႔ၾကည္ေတာင္ဦးေသာမဗုဒိၶဦးေဆာင္သည့္ အဓမၼ၀ါဒ
ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒဂိုဏ္း၏ အဘိဉာဏ္ဆုိင္ရာယူပုံတို႔သည္ တန္႔ၾကည္ေတာင္ ဆရာေတာ္ဦးေသာမဗုဒၶိ၏ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္က အမႈျဖစ္ခဲ့ေသာ အဓမၼ၀ါဒေဟာင္းႀကီးႏွင့္ တူညီေနၾကပါသည္။ ယင္းဂိုဏ္းႀကီးသည္ ယခုအခါ ပုဂံနယ္တြင္ အလြန္စည္ပင္ႀကီးထြားလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။

ဦးေက်ာ္ဟိန္း၏ ျဖစ္လာေတာ့မည့္ အဓမၼ၀ါဒ
ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒီတို႔သည္ဘုရားေဟာေဒသနာတို႔ကုိ ယူ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အား လွည့္စားဖ်က္ဆီးေနၾကသကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာေယာင္ေဆာင္လ်က္ ဗုဒၶတရားေယာင္ျဖင့္ မိမိ၏၀ါဒသစ္ကုိ ထူေထာင္စျပဳေနသည့္ ပုဂိၢဳလ္၊
အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလည္း ယခုအခါတြင္ စတင္ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း သိရပါသည္။
ယင္းပုဂိၢဳလ္သည္ကား ႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ဦးေက်ာ္ဟိန္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
႐ုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး ဦးေက်ာ္ဟိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍
ေဆာင္းပါးရွင္ေဒါက္တာခင္ေဇာ္လြင္(သုခခ်မ္းသာ)က
‘ဦးေက်ာ္(သုိ႔မဟုတ္)အ၀ိဇၨာေလာင္းရိပ္ေအာက္ကလူ’ ေဆာင္းပါးကုိ
ဓမၼရံသီမဂၢဇင္းတြင္ ‘ေလာင္းရိပ္ေအာက္က ထြက္ခဲ့ပါ’ အမည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
(ေမတၱာတံခြန္အသင္းက မူရင္းေဆာင္းပါးကုိ ေထရ၀ါဒဓမၼဒါနအျဖစ္ ဖတ္႐ႈလိုသူမ်ားကုိ ဒါနျပဳပါသည္။)

ထို႔ျပင္ ေမတၱာတံခြန္အသင္းက ဦးေက်ာ္ဟိန္း၀ါဒႏွင့္ပတ္သက္၍
စစ္ကုိင္းခင္မကန္ဆရာေတာ္ အရွင္ေခမိႏၵထံသုိ႔ သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထားခဲ့ရာ ဆရာေတာ္က စာေရး၍ ေျဖၾကားေပးသည့္အျပင္ တရားပြဲမ်ားတြင္လည္း
‘သာသနာျပဳမွာလား၊
သာသနာဖ်က္မွာလား’ အမည္ျဖင့္ လွည့္လည္ေဟာေျပာေပးခဲ့ပါသည္။

ခ်စ္ငယ္(ဒႆန)(ဗုဒၶစာေပဆု)၏ အဓမၼ၀ါဒ
ခ်စ္ငယ္ (ဒႆန) (ဗုဒၶစာေပဆု)၏
ဂုိဏ္းႀကီးသည္လည္းတစ္ေန႔တစ္ျခားႀကီးထြားလာေနေၾကာင္းသိရပါသည္။
ယင္းဂိုဏ္း၏ဌာနခ်ဳပ္မွာ အမရပူရၿမိဳ႕ေဟာင္းတြင္ တည္ရွိပါသည္။
၎တို႔သည္ နိဗၺာန္၊ ရဟႏၱာ၊ ၀ိပႆနာစသည္ျဖင့္ နာမည္ႀကီးႀကီး စာလုံးႀကီးႀကီးမ်ား တြင္တြင္သုံးလ်က္ သူတို႔သည္သာလွ်င္
ျမန္မာျပည္သာသနာေတာ္ႀကီး၏ ဂုဏ္ေဆာင္ အရိယာ ဆရာ၊ တပည့္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း တြင္တြင္ႀကီး ေၾကညာေနၾကပါသည္။
သို႔ရာတြင္ ဆရာက မည္သူမည္၀ါဟူ၍ပင္ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ျခင္းမရွိၾကေခ်။
အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟူမူ အေၾကာင္းအခုိင္အမာရွိပါသည္။
၎တို႔၏ စာအုပ္မ်ားကုိ အေၾကာင္းညီညြတ္ေသာအခါတြင္ ၾကည့္႐ႈသုံးသပ္ၾကလိမ့္မည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွ်ကိုမူ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လထုတ္၊ ဓမၼရံသီမဂၢဇင္းတြင္ ျပည္သူမ်ား သတိထားႏုိင္ၾကရန္ အျမည္းသေဘာအျဖစ္ တင္ျပေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
ခ်စ္ငယ္(ဒႆန)သည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကား MRTV-4 မွေန၍ ဗုဒၶစာေပဆုိင္ရာမ်ားကုိ ေဟာေျပာျပသသည္အထိ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ခဲ့ပါသည္။
(ယခုအခါ ယင္းအစီအစဥ္မ်ားကို ထုတ္လႊင့္ျခင္းကုိ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။)

မိစၧာ၀ါဒ ကြင္းဆက္မ်ား (ေရးသားသူ-အရွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ))

ႏိုင္ငံေတာ္ သီးျခား၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႔မွ အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်၊ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ အခ်ိဳ႕ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္သြယ္မႈရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ဥပမာ- ရွင္ဥကၠ႒-၏ မိစၧာ၀ါဒအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေရတာရွည္ ဦးမာလာ၀ရ၏ ၀ါဒ၊ ဦးပညာ၀ံသ၏ ဓမၼနီတိ၀ါဒ-တို႔မွ အခ်ိဳ႕ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ား တူညီေနမႈ။ တဖန္ ယခုေနာက္ေပၚ မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ-ႏွင့္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒစာအုပ္မွ ေရးသားခ်က္မ်ားသည္ အထက္ပါ ရွင္ဥကၠ႒စေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားႏွင့္ ထပ္တူနီးပါး တူညီေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။
မိုးျပာဂိုဏ္းသည္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာနည္းျဖင့္ စည္း႐ံုးေဟာေျပာမႈ ျဖန္႔ခ်ိမႈ ျပဳသျဖင့္ သာမန္လူထု သိပ္မသိ၊ သိေသာအခ်ိန္တြင္လည္း မိစၧာ၀ါဒ-ဟု တၿပိဳင္နက္ သိလိုက္ရ၏။ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒပါ အယူ၀ါဒမ်ားကို ကား တရား၀င္ျဖန္႔ခ်ိထားေသာ စာအုပ္ျဖစ္သျဖင့္ မိစၧာ၀ါဒမ်ားဟု မထင္ၾက။ ဟိုကဒီက ေျပာၾကသည့္တိုင္ အနည္းအက်ဥ္း လြဲေခ်ာ္မႈ-ဟု ထင္ၾက၏။ ထိုသို႔ထင္သူမ်ားအတြက္ ထိုစာအုပ္ပါ ၀ါဒမ်ားသည္ အနည္းအက်ဥ္း မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္မႈသက္သက္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္ရွိ ဗုဒၶ၀ါဒီ ပညာရွိမ်ား ႏွစ္လံုးစိတ္၀မ္း မေအးခ်မ္းႏိုင္ဘဲ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရ၊ ေအာ့ႏွလံုးနာခဲ့ရေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေအာင္ ႏိႈင္းယွဥ္ျပဖို႔ လိုမည္ထင္ပါသည္။ လူသိမ်ား ထင္ရွားေသာ ရွင္ဥကၠ႒၏ ၀ါဒႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ျပပါမည္။
(၁) လူေသလွ်င္လူသာျဖစ္သည္ဟူေသာ ၀ါဒ
ေတာင္တြင္းႀကီး ရွင္ဥကၠ႒-၏ လူေသလူျဖစ္စာအုပ္မွ-
(က) လူသားဆိုတဲ့ သတၱ၀ါ ေသဆံုးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အကယ္စင္စစ္ ျဖစ္ခြင့္ ျဖစ္စရာ ျဖစ္ဖို႔အလားအလာမ်ား ရွိခဲ့ေသးလွ်င္ လူမွတစ္ပါး အျခားဘာမွ ျဖစ္စရာ မရွိ။ (လူေသလူျဖစ္စာအုပ္ – ၄)
(ခ) လက္ရွိကမၻာေလာကတြင္ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ အႏၲိမအေျခအေနသုိ႔ ေရာက္၍ေနေသာ လူသားသည္ ေနာက္သို႔ ျပန္ဆုတ္၍ ဖုတ္ႏွင့္ၿပိတၱာ၊ တေစၧႏွင့္မင္စာ၊ ငရဲေကာင္ႏွင့္ တိရစၧာန္သတၱ၀ါမ်ား ျဖစ္ရန္အေၾကာင္း လံုး၀ မရွိေတာ့ေခ်။ (လူေသလူျဖစ္- ၃၃၁)
ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- စာအုပ္မွ–
(က) တိရစၧာန္ဘံုသည္ မေကာင္းမႈျပဳေသာ သူတို႔၏ လားရာ အပါယ္ဘံုတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ဗုဒၶစာေပမ်ား၌ ျပဆိုထားရကား ဗုဒၶသည္ ဘုရားမျဖစ္မီက ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ တိရိစၧာန္ျဖစ္ခဲ့သည္ ဆိုျခင္းမွာ အေၾကာင္းယုတၱိမရွိေခ်။ ဤေနရာ၌ ေအာက္ပါ ဗုဒၶေဒသနာကိုလည္း ကၽြန္ဳပ္တို႔ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရန္ လိုအပ္၏။
“ရဟန္းတို႔၊ မဟာသမုဒၵရာ၌ မ်က္စိကန္းေသာ လိပ္တစ္ေကာင္သည္ ရွိ၏။ ထိုလိပ္ကန္းသည္ အႏွစ္တရာလြန္မွ တစ္ႀကိမ္သာလွ်င္ ေရေပၚသို႔ ေပၚတက္၏။ ထိုလိပ္ကန္းသည္ ေလတိုက္ေသာေၾကာင့္ ထိုမွဤမွ လြင့္ေမ်ာေနေသာ ထမ္းပိုး၌ လည္ပင္းကို လွ်င္ျမန္စြာ စြပ္မိရာေသး၏။ အပါယ္ဘံုရွိ သတၱ၀ါတို႔သည္ လူ၏အျဖစ္ကို ရျခင္းငွါ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ အေၾကာင္းမူ အပါယ္ဘံုတို႔၌ တရားက်င့္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳျခင္း တို႔သည္ မရွိကုန္။ တိရစၧာန္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း စားၾကကုန္၏။ အားနည္းေသာ သတၱ၀ါကို အားႀကီးေသာ သတၱ၀ါက စားေလ့ရွိ၏။” (မဇၥၽိမနိကာယ္၊ ဗာလပ႑ိတသုတ္)
ဤေဒသနာအရ တိရစၧာန္သည္ လူ႔ဘ၀သုိ႔ ကူးေျပာင္းရန္ ထိုမွ်ခဲယဥ္းပါက ဗုဒၶသည္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ တိရစၧာန္အျဖစ္ျဖင့္ ပါရမီျဖည့္ခဲ့သည္ဆိုေသာ စကားမွာ အေျခအျမစ္ မရွိလွေခ်။ (စာ-၁၅၇-၈)
(ခ) စင္စစ္ ေသၿပီးေနာက္ လူကတိရစၧာန္အျဖစ္သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိရစၧာန္က လူအျဖစ္သို႔ေသာ္ လည္းေကာင္း ေျပာင္းလဲသည္ဆိုျခင္းမွာ သဘာ၀နိယာမႏွင့္ ဖီလာျဖစ္၏။ (စာ-၁၅၈)
(၂) အဘိဓမၼာ ဘုရားေဟာမဟုတ္
အဘိဓမၼာကိုလည္း ဘုရားေဟာမဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္ဥကၠ႒တို႔ အဖြဲ႔က ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုၾက၏။
(က) တစ္နည္းၾကည့္ျပန္လွ်င္ ပထမသံဂါယနာတင္တြင္ ဓမၼႏွင့္၀ိနယကို အာဂံုရြတ္ဆိုၾကသည္။ ဒုတိယ တတိယတို႔သည္လည္း အလားတူပင္ အာဂံုရြတ္ဆိုၾကသည္။ အဘိဓမၼာ မပါ၀င္ေသးေပ၊ စတုတၳသံဂါယနာ တင္၏ ေနာက္ပိုင္းက်မွ အဘိဓမၼာဟူ၍ ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ (ဗုဒၶ၀ါဒအေျခခံသင္တန္း၊ ၇၀)
(ခ) သီဟုိဠ္ေခတ္ ေစာေစာပိုင္းကပင္ အဘိဓမၼာပိဋကမွာ ထင္ရွားၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေထရ၀ါဒီတို႔၏ အဘိဓမၼာစာေပစုသည္ ပိဋကတစ္ဆူအျဖစ္ စုစည္းတည္တန္႔ေနခ်ိန္မွာ တတိယသံဂါယနာ တင္ခ်ိန္ (ဘီစီ-၂၄၄)ထက္ ေနာက္မက်ႏိုင္ေခ်၊ သုိ႔စင္လ်က္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသမေထရ္သည္ ဗုဒၶဘုရားသခင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ၀ါတြင္သံုးလတိုင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို (ဗုဒၶမတညဴ) ဘုရားဉာဏ္ေဆာင္၍ ေရးသားသည္ဟု ယံုၾကည္လက္ခံထားၾကျခင္းမွာ ထားသူတို႔၏ သကၠာယအစြဲမွ်သာ ျဖစ္ရေခ်မည္။ (၎စာ- ၇၈)
(ဂ) ယင္းအဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို ဗုဒၶဘုရားသခင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ေဟာသည္ဟူေသာ အခ်က္မွာ အ႒ကထာဆရာ ရွင္ဗုဒၶေဃာသ၏ ထြင္လံုးပံုျပင္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွေပသည္။
ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒက်မ္းျပဳ ဦးေအးေမာင္ကလည္း ေအာက္ပါအတိုင္း သံေယာင္လိုက္ကာ ေထာက္ခံေရးသားခဲ့၏။
(က) အဘိဓမၼာက်မ္းမ်ားသည္ ပိဋကတ္သမိုင္း၌ ေနာက္ဆံုးေပၚေပါက္လာေသာ က်မ္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆရန္အေထာက္အထားမ်ား ရွိ၏။ ပထမႏွစ္ႀကိမ္ သဂၤါယနာတင္ေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားတြင္ အဘိဓမၼာ ပါ၀င္သည္ဟု ၀ိနည္းစူဠ၀ါႏွင့္ မဟာ၀င္၊ ဒီပ၀င္က်မ္းမ်ား၌ ျပဆိုမထားေခ်။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-ႏွာ-၁၉)
(ခ) အခ်ိဳ႕ေသာပါဠိေတာ္တို႔၌ အဘိဓမၼာဟူေသာ ပုဒ္ကို ေတြ႔ရ၏။ သို႔ရာတြင္ သုတၱန္ပိဋကတ္၌လာေသာ ထို“အဘိဓမၼာ”သည္ လက္ရွိအဘိဓမၼာ ခုနစ္က်မ္းကို မရည္ညႊန္းဘဲ သုတၱန္ေဒသနာ မ်ားမွ နက္နဲေသာ တရားကို ဆိုလိုဟန္ရွိ၏။ ဗုဒၶေဒသနာမ်ားကို သုတၱ-ေဂယ်-ဂါထာ-ဇာတက စသည္ျဖင့္ အဂၤုတၱရနိကာယ္၌ ကိုးမ်ိဳးခြဲျခားထားရာ ဥပမာ- ဇာတကသည္ လက္ရွိ ၅၅၀- ဇာတ္နိပါတ္ကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ နိကာယ္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕၀တၳဳမ်ားကို ရည္ညႊန္း၏။ ထိုနည္းအတူ သုတၱန္ပိဋကတ္၌ ေတြ႔ရေသာ အဘိဓမၼာ သည္ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္မ်ားကို အမ်ိဳးအစားခြဲျခားရန္ သံုးစြဲေသာ စကားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ (ႏွာ-၁၉)
(ဥပမာ- ဇာတကသည္ လက္ရွိ ၅၅၀- ဇာတ္နိပါတ္ကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ နိကာယ္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕၀တၳဳမ်ားကို ရည္ညႊန္း၏။-ဟု ဘယ္ပေထြးက ေျပာသည္မသိ၊ “အပဏၰကဇာတကာဒီနိ ပညာသာဓိကာနိ ပၪၥဇာတကသတာနိ `ဇာတက`ႏၲိ ေ၀ဒိတဗၺံ။ -“အပဏၰဇာတ္အစရွိကုန္ေသာ ငါးဆယ္အလြန္ရွိကုန္ေသာ ငါးရာေသာဇာတ္ေတာ္တို႔ကို ဇာတက-ဟူ၍ သိအပ္၏။”ဟု အ႒ကထာတြင္ ဆို၏။ ဥပမာေပးတာေတာင္ တလြဲ)
ဤသို႔လွ်င္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒစာအုပ္သည္ ရွင္ဥကၠ႒၏ ၀ါဒမ်ားႏွင့္ တူညီေနပံု၊ လူေသလူျဖစ္၀ါဒကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေနပံုကို မွန္းဆႏိုင္ေလာက္ပါၿပီ။ ဆက္လက္ႏိႈင္းယွဥ္ျပပါဦးမည္–
(၃) သံဂါယနာေျခာက္တန္ကို ေပါ့တန္ေသးသိမ္ေစမႈ
မိမိတို႔ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသမိုင္းတြင္ သံဂါယနာ- တင္ျခင္းကိစၥသည္ အထူးအေရးပါလွ၏။ သံဂါယနာ မ်ားမရွိခဲ့လွ်င္ ေထရ၀ါဒ-ဟူ၍လည္း ရွိမည္မဟုတ္ပါ။ မွန္၏၊ ေထရ၀ါဒဟူသည္ ပထမသံဂါယနာ တင္ေတာ္မူေသာ အရွင္မဟာကႆပ-စေသာ မေထရ္ႀကီးမ်ား၏ လက္ခံသတ္မွတ္အတည္ျပဳ ထားသည့္အတိုင္း မျဖဳတ္မႏႈတ္ မျဖည့္မစြက္ဘဲ လိုက္နာက်င့္သံုးေသာ ၀ါဒျဖစ္၏။
သို႔ရာတြင္ ရွင္ဥကၠ႒၊ ဦးေအးေမာင္-စေသာ မိစၧာ၀ါဒီတို႔သည္ သူတို႔၏ ၀ါဒႏွင့္ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္သည္ ေက်ာခ်င္းကပ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆန္႔က်င္ေနရကား ေထရ၀ါဒပိဋကတ္သည္ ပထမသံဂါယနာတင္စဥ္ကအတိုင္း မျပဳမျပင္ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ရွိသည္ဟု လက္မခံႏိုင္ၾကဘဲ ဗုဒၶဓမၼကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ား အေႏွာက္အယွက္မ်ား ေပၚေပါက္လာတိုင္း ဗုဒၶဓမၼကို ကာကြယ္ရန္ သံဂါယနာတင္ေတာ္မူၾကေသာ အရိယာမေထရ္ႀကီးမ်ားကိုမွ အားမနာဘဲ မိုက္႐ိုင္းသူမ်ားပီပီ သံဂါယနာ-ဟူသည္ ဘာမွ်အေရးမပါေလဟန္ ေအာက္ပါအတိုင္း လုပ္ႀကံေရးသားၾကကုန္၏။
(က) တတိယသံဂါယနာတင္ပြဲ၌ ပိဋကတ္သံုးပံုဟူ၍ ျဖစ္လာသည္မွာ ရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ သည္ သူေရးသားေသာ ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို ထည့္လို၍ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းဟု တင္သြင္း သံဂါယနာတင္ခဲ့ၾကဟန္ ရွိေလသည္။
ဤတတိယသံဂါယနာ၌ အၿပိဳင္ဟူ၍ ထင္ရွားတင္ရန္အေၾကာင္း မေပၚေပါက္ေတာ့ေခ်၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အေသာကမင္းႀကီးက အကြဲကြဲေသာ သံဃာမ်ား၏ အလိုသို႔လိုက္၍ အမ်ားႀကိဳက္ျဖစ္ေစရန္ စုေပါင္းၿပီး တင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပိဋကတ္မွာ ဤသံဂါယနာမွစ၍ ျဗဟၼဏေဟာႏွင့္ ဗုဒၶေဟာတို႔ အတိအလင္း တရား၀င္ ေရာေထြးလာေတာ့၏။ ေထရ၀ါဒီဂိုဏ္းတို႔က မေက်နပ္ေသာ္လည္း မင္း၏အာဏာကိုု မဆန္႔က်င္လိုသျဖင့္ လိုက္ေလ်ာခဲ့ရ၏။ ဤအမွား၏ ဒဏ္ကို အစဥ္အဆက္ သာသနာသမိုင္းတစ္ေလ်ာက္ အေမြခံခဲ့ရ၏။ (နိကာယ္၏ နိကာယ္သမိုင္းေက်ာက္တိုင္မွ)
ဦးေအးေမာင္၏ ပရမ္းပတာ ေရးသားခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ႈပါဦး။
(က) သုတၱန္ႏွင့္ ၀ိနည္းပိဋကတ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ မေရာက္မီက ေလးႀကိမ္တိတိ သဂၤါယနာတင္ၿပီး ျဖစ္သည္မွန္၏။ သို႔ျဖစ္ေစကာမူ ေထရ၀ါဒသမိုင္း၌ ထင္ရွားေသာ သဂၤါယနာေလးခုသည္ ပါဠိပိဋကတ္ကုိ ေလ့လာစိစစ္ေသာ သုေတသီပညာရွင္တို႔၏ အျမင္အားျဖင့္ မ်ားစြာအေရးပါလွသည္ မဟုတ္ေခ်။
(ခ) အျခားစဥ္းစားရန္ရွိသည္ကား သဂၤါယနာတင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရဟန္းသံဃာ တစ္စုတစ္ဖြဲ႕မွ်သာျဖစ္၍ သူတို႔အတည္ျပဳေသာ ဗုဒၶေဒသနာမ်ားကို အျခားရဟန္းသံဃာတို႔က မည္မွ်လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳပါသနည္းဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္၏။
(ဂ) ထို႔အျပင္ သဂၤါယနာတင္ေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ ေဒသနာမ်ားကို စုေပါင္းရြတ္ဆို႐ံုမွတစ္ပါး ေစ့ငုေသခ်ာစြာ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈ၊ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မႈျပဳေသာ လကၡဏာမရွိေခ်။ သို႔ျဖစ္၍ အေနာက္ႏုိင္ငံ ပါဠိသုေတသီပညာရွင္တို႔က ယခုလက္ရွိ ပါဠိပိဋကတ္၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသမွ်သာ ပထမသဂၤါယနာ၌ အတည္ျပဳေသာ ပါဠိေတာ္မ်ား ျဖစ္တန္ရာသည္။ ထိုတစ္စိတ္တစ္ေဒသသည္ပင္ ထိုသဂၤါယနာတင္ ပါဠိေတာ္မ်ားႏွင့္ ထပ္တူျဖစ္သည္ဟုဆိုရန္ ခိုင္မာလံုေလာက္ေသာ အေထာက္အထားမရွိဟု ယူဆၾက၏။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- ၂၂-၂၃)
(၄) ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို မယံုၾကည္မႈ
ရွင္ဥကၠ႒ႏွင့္ အေပါင္းအပါတစ္စုသည္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ သိစရာမွန္သမွ် တစ္စမက်န္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္အတိုင္း သိေတာ္မူသည္ဟု လက္မခံႏိုင္ၾက။ သာမန္ဉာဏ္ႀကီးရွင္တစ္ေယာက္အျဖစ္သာ လက္ခံလုိၾက၏။ သာ၀ကတို႔ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ေနာက္လိုက္အေနအထားမ်ိဳးသာ ျဖစ္၏။ ထို႔ထက္မပို-ဟု ဆိုၾက၏။ သူတို႔၏ ေရးသားခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ပါဦး။
(က) အ႒ကထာဆရာတို႔သည္ ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ခ်ီးေျမႇာက္ေရးသားရာ၌ ထိုသဗၺညဳတဉာဏ္ ရရွိသည္ဆိုေသာ တိတၳိဆရာႀကီးတို႔ကို အညံ့မခံလိုသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶကို အျခားအရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ခြဲျခားထားလိုေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶသည္ ဘာမဆို အၾကားအျမင္ အသိရွိေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ ရရွိသည္ဟု ျပဆိုၾကဟန္တူ၏။
(ခ) ၀ိဇၨာသံုးပါးသည္ ရဟႏၲာတိုင္း ရရွိေသာ အသိဉာဏ္ ျဖစ္၏။ ဤသို႔ ဆိုပါမူ ဗုဒၶႏွင့္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ မည္သို႔ ျခားနားပါသနည္း။ (အမွန္တရား သုေတသန အမွတ္ (၁) စာေစာင္)
ဦးေအးေမာင္ကလည္း အလားတူ ယူဆ၏။ သူ၏ ေရးသားခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ႈပါဦး။
(က) အ႒ကထာ၌ အထူးျပဆိုထားေသာ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္မွာ သဗၺညဳတဉာဏ္ျဖစ္၏။ သံယုတၱနိကာယ္၌ ေကာသလမင္းက ေမးေလွ်ာက္၍ ဗုဒၶက မိမိ၌ သဗၺညဳတဉာဏ္ရွိသည္ဟု မိန္႔ၾကား၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုသဗၺညဳတဉာဏ္သည္ မည္သို႔ေသာ ဉာဏ္မ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ္မမူေခ်။ အ႒ကထာဆရာတို႔ကမူ အၿမဲထာ၀ရ ဘာမဆို ၾကားျမင္သိရွိေသာ ဉာဏ္မ်ိဳးျဖစ္သည္ ဆို၏။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-၃၃၁)
(ခ) ဤဗုဒၶေဒသနာအရ သဗၺညဳတဉာဏ္မွာ သိသင့္သိအပ္ေသာ တရားအားလံုးကို ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ၊ (၀ါ) ၀ိဇၨာသံုးပါးကို ထိုးထြင္းသိေသာ ဉာဏ္အျမင္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွား၏။ ၀ိဇၨာသံုးပါးသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တိုင္း ရရွိေသာ ဉာဏ္ျဖစ္၏။ အ႒ကထာဆရာတို႔သည္ ဗုဒၶကို ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ခြဲျခားလိုေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ထာ၀ရ အၾကားအျမင္အျဖစ္ျဖင့္ ဖြင့္ဆိုေရးသားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ (စာ- ၃၃၂)
(ဂ) ဤသို႔ျဖင့္ ဗုဒၶႏွင့္ ရဟႏၲာတို႔တြင္ ဆရာႏွင့္တပည့္၊ (၀ါ) ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေနာက္လိုက္တို႔၏ ေနရာက႑ ျခားနားမႈမ်ိဳးမွတစ္ပါး အျခားျခားနားမႈမ်ား ရွိေၾကာင္း ယူဆရန္ ေဒသနာအေထာက္အထား မရွိေခ်။ (စာ-၃၃၃)
(၅) ေစတီ႐ုပ္ပြား ကိုးကြယ္မႈ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဟု ေခၚဆိုစရာ အမွတ္လကၡဏာ မက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပရမ္းပတာ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားကို ႐ႈပါဦး။
(က) ၀တ္ထည္ဖ်င္ခင္းကို သကၤန္းဟူ၍ မခြဲျခားေတာ့ဘဲ အ၀တ္ဟူ၍ တသားတည္း ျမင္ၾကေလၿပီ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ ဆံပင္တည္းဟူေသာ အေမြးသည္ ျမင္းၿမီးထက္ပို၍ အနာေရာဂါကို ေပ်ာက္ေစႏိုင္သည္ဟူေသာ ဥပါဒါန္ကိုလည္း ယခုေခတ္၌ ေတာ္လွန္္ၾကေလၿပီ၊ ယခုအခါ၌ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္-စသည္တို႔ကို ဘာသာေရးအမႈိက္သ႐ိုက္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေသခ်ာထင္ထင္ သိျမင္ၾကကုန္ၿပီ။ (လူေသလူျဖစ္-၈၁)
(ခ) ဆီမီးအခိုးတိုင္ ထြန္းညႇိျခင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဒူးေထာက္႐ိုက်ိဳး ရွိခိုးျခင္း၊ ေၾကးစည္ေခါင္းေလာင္း ထိုးျခင္း၊ ဓမၼသီခ်င္း က်ဴးရင့္ျခင္း၊ ဂုဏ္ေတာ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၊ ဆုေတာင္း ပတၳနာျပဳျခင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရေသာ နတ္တို႔ ဘုရားတို႔ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယံုၾကည္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ (လူေသလူျဖစ္-၁၂၇)
(က) မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၌ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေစတီတည္ထိုက္ေၾကာင္း ၊ ဗုဒၶဖြားရာ၊ ဘုရားျဖစ္ရာႏွင့္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရာဌာနမ်ားသို႔ ဘုရားဖူးသြားေသာ သူတို႔သည္ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား၏။ ဤစကားမွာ မိမိအား ပုဂၢိဳလ္စြဲၾကည္ညိဳမႈကို ဆန္႔က်င္ေသာ ဗုဒၶ၏စကား သို႔မဟုတ္ သဂၤါယနာတင္ ရဟန္းသံဃာ၏ စကားမျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္မွ သုတၱန္ပိဋကတ္ကို ျပင္ဆင္တည္းျဖတ္ေသာ ဆရာတို႔၏ စကားျဖစ္ရေပမည္။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- ၃၃၄)
(ခ) ယေန႔ ျမန္မာဗုဒၶ၀ါဒီ လူထု၏ ဘာသာေရးနယ္ပယ္၌ အက်ံဴး၀င္ေသာ သရဏဂံုသံုးပါး၊ ဂါထာပရိတ္ ရြတ္ဖတ္မႈ၊ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ပူေဇာ္မႈ၊ ဘုရားေစတီ မြမ္းမံျပင္ဆင္မႈ စသည္တို႔သည္ မူလဗုဒၶ၀ါဒႏွင့္ အံမ၀င္ဘဲ မဟာယာန၀ါဒႏွင့္ ပိုမိုနီးစပ္ေၾကာင္း သတိျပဳသင့္ေပသည္။ (စာ- ၃၆၇)
ဤမွ်ဆိုလွ်င္ပင္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-စာအုပ္ႀကီးသည္ အဓမၼ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ထားေသာ စာအုပ္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေလာက္ၿပီဟု ယူဆပါသည္။
(သူတို႔၏ ေရးသားခ်က္မ်ား မဟုတ္မမွန္ေၾကာင္း၊ ဘက္လုိက္ေသာ အျမင္မ်ား၊ အလ်င္စလုိ ေကာက္ခ်က္ခ်မႈမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုပါက “လူေသလူျဖစ္ ၀ါဒါႏု၀ါဒ၀ိနိစၧယ- (ေထရ၀ါဒစြယ္စံုက်မ္း)” စာအုပ္ႀကီးကို ဖတ္႐ႈပါဟု ညႊန္းလိုပါသည္။)
“ရဟန္းတို႔၊ သူတစ္ပါးတို႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရား၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ ေျပာၾကရာ၌ “ဤစကားသည္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မမွန္၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ဤအျပစ္သည္ ငါတို႔၌ ထင္ရွားမရွိ” ဟု မဟုတ္သည္ကို မဟုတ္သည့္အတိုင္း သင္တို႔ ေျဖရွင္းရမည္။” (ဒီ။ ျမန္၊ ၁။၁၁။)

ပထမဦးဆံုး အြန္လိုင္းမွ ျမန္မာႏုိင္ငံသာသနာကုိ ဖ်က္ဆီးေနေသာ ဆုိက္မ်ား
၁။ ။ http://sayamvasi.googlepages.com/ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ
၂။ ။ http://www.yatanar.co.cc/ ရတနာ
၃။ ။ http://human-buddha.blogspot.com/ လူသားဗုဒၶ
၄။ ။ http://buddhismabc.blogspot.com/ ဗုဒၶဘာသာကႀကီးကေခြး
၅။ ။ http://toiletwall.ning.com/ ဘာသာေရးေဆြးေႏြးခန္း
၆။ ။ http://forums.myanmarcommunity.com/ ေဆြးေႏြးခန္း
၇။ ။ http://www.mandalaygazette.net/ မႏၲေလးေဂဇက္မဂၢဇင္း
၈။ ။ http://azai.mmgenius.com/ အပါယ္ရတနာ
၉။ ။http://www.dhammaviharri.org/ဓမၼ၀ိဟာရီ

ေဖာ္ျပပါဆုိဒ္မ်ားသည္ အဓမၼ၀ါဒ အျဖစ္သတ္မွတ္ထားေသာ
မုိးျပာ၀ါဒမ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ေနေသာ ဆုိဒ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။
မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ေဟာေျပာခ်က္အခ်ဳိ႕ ႏွင္႔ သူတုိ႔၏ ထုတ္ေ၀ျပီးေသာ စာအုပ္မ်ား
မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ေဟာေျပာခ်က္အခ်ဳိ႕
၁) ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခါလုပ္မိရင္ ထပ္ထပ္လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီကံႀကီးက ကုိယ့္ကုိ ရစ္ပတ္ေနၿပီ။ ဒီလူမလြတ္လပ္ေတာ့ဘူး။
(၂) ဘုရားရဲ႕ နတ္အရေကာက္ဟာ မိုးေပၚကသူေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေပၚလြင္တယ္။
၃) ဒီေလာက္တန္ဖိုးမ်ား ဒါနႀကီးအတြက္ ဘုရားေဟာတဲ့ တစ္ဂါထာတည္းမွာ နတ္ျပည္လည္း မပါဘူး။ လူ႕ ျပည္လည္း မပါဘူး။ ငရဲလည္း မပါဘူး။ ေနာင္ဘ၀လည္း မပါဘူး။ ဒါနအက်ဳိးကုိ ဘုရားက နတ္ျပည္လို႔ မေဟာဘူး။
၄) ဘုရားက လူကုိသတ္မွ ပါဏာတိပါတလို႔ ေဟာတယ္။ တိရစၦာန္သတ္ရင္ ကံမထိုက္ပါဘူး။ အစိုးရပစၥည္းဟာ လူ႕ပစၥည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါကုိ ခိုးလို႔ ကံမထိုက္ဘူး။ ကာမဂုဏ္မွားယြင္းက်က္စားမႈဟာ ကုိယ့္ကာမပုိင္မဟုတ္သူကုိ ေမထုန္ျပဳမႈလို႔ အဓိပၸာယ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကုိယ့္ဘ၀မဟုတ္တဲ့အရာေတြကုိ မမွန္တာေျပာလည္း လိမ္ရာမက်ဘူး။ မုသာ၀ါဒမျဖစ္ဘူး။ လိမ္ေကာင္းတယ္။ မူးေအာင္မေသာက္ရင္ အရက္ေသာက္တာက မိတ္ေဆြေပါလို႔ စီးပြားျဖစ္ေတာ့ အက်ဳိးေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီလိုေသာက္တာကုိ ဘုရားက သုရာေမရယလို႔ ေဟာတာမဟုတ္ဘူး။
၅) နတ္ျပည္ရဲ႕ တည္ရာက ျမင္းမိုရ္ေတာင္ပဲ။ သည္ေတာင္ဟာ ကမၻာ့ပထ၀ီမွာ တကယ္မရွိတဲ့ေတာင္ပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သည္ေလာက္ ယုတိၱမဲ့တဲ့အရာလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ။
၆) ဘယ္တရားမွ မရခ်င္ေန။ ေရွ႕ဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ကုိေတာ့ မေတြးရဘူး။ ေရွးဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ ေတြးတဲ့သူဆိုရင္ မိစၦာဒိ႒ိိလို႔ ဆိုၿပီးသကာလ က်ဳပ္တို႔နဲ႔ ပဋိပကၡအရာမွာ ရွိတယ္။
၇) ဆ႒သံဂါယနာတင္ပြဲဟာ ဦးႏုနဲ႔ ဖဆပလအဖြဲ႕တို႔၊ ဦး၀ိစိတၱတို႔၊ မဟာစည္တို႔၊ ေညာင္ရမ္းတို႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြရတာကလြဲလို႔ တျခားအက်ဳိးကေတာ့ မေျပာေလာက္ပဲ ျဖစ္တယ္။
၈) အရဟံဆိုပါေတာ့။ ေအး သည္စာေတြက သိပ္ျမင့္တယ္။ တို႔လူေတြနဲ႔ မတန္ဘူး။ မတန္မရာေတြကုိ တို႔လူေတြက ရြတ္ဆိုေနမိၾကတာပဲ။ သည္စာေတြဟာ စိတၱဇအျပစ္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားကုိ အထင္ေရာက္သြားေတာ့ စိတၱဇအျပစ္ျဖစ္ေစတယ္။ အျပစ္ကႀကီးတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ျဖစ္တယ္။
၉) တရားဓမၼေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ပရမတ္ေတြအေၾကာင္း မေျပာေစခ်င္ပါဘူး။ ပရမတ္ေတြဟာ တရားမဟုတ္လို႔ပါပဲ။
၁၀) သည္လိုဆိုရင္ သည္စာသင္တိုက္ႀကီးေတြက တလြဲျဖစ္ထြန္းေနတာမို႔ ဗုဒၶဘာသာတရားဓမၼအရ လိုလားစရာမဟုတ္ဘူး။
၁၁) လူသားေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းဟူသည္ ဘုရားသခင္၏ အေစအပါးအျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းမဟုတ္။ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိကပင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
၁၂) ေလးသေခ်ၤ၊ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္က်င့္ၿပီးမွ ေပၚထြန္းလာေသာ ဗုဒၶသည္ မွားယြင္းေသာေၾကာင့္ မိစၦာသမၼာသမၺဳဒၶျဖစ္သည္။ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ဘ၀တစ္ခုတည္း၌ ဉာဏ္ျဖင့္ ေဖာက္ထြင္းသိျမင္ေသာ ဗုဒၶသာလွ်င္ သမၼာသမၺဳဒၶျဖစ္သည္။ ဘ၀သံသရာဟူသည္မရွိ။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀တစ္ခုသာ ရွိသည္။
၁၃) ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျခင္း၊ ေရဘုဥ္းေပးျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမကုန္ေသး။ ေလာဘ။ တဏွာ၊ ကိေလသာရွိေသးသည္။
၁၄) ဗုဒၶသည္ မာရ္နတ္၏ သမီး နတ္သမီးသုံးေယာက္ႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးစံစားရန္ စိတ္ကူးမိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ကိေလသာ မကုန္ေသးဟု ဆိုရမည္။
၁၅) ပါဏာတိပါတသိကၡာပုဒ္အရ လူ႕အသက္သတ္မွ အျပစ္ရွိသည္။ တိရစၦာန္မ်ားအသက္ကုိသတ္လွ်င္ ငရဲမႀကီးေခ်။

*အေသးစိတ္ကုိ ေအာက္ကလင့္မွာ ဖတ္ပါ။
http://mandalaygazette.com/46380/uncategorized-other/copypaste